نوتو میکس
Notocactus uebelmannianus (Parodia werneri)
خاستگاه و زیستگاه: بومی برزیل در منطقه ریو گراند دو سول است زیستگاه: در زمین های صخره ای مسطح در میان زمین های کشاورزی رشد می کند. در زیستگاه بومی خود به طور جدی در خطر انقراض است زیرا بیشتر زمین برای محصولات زراعی یا مرتع چرا کشت می شود.
توضیحات: Parodia werneri یک کاکتوس خوب است که معمولاً منفرد است و گاهی اوقات به طور پایه منشعب می شود تا توده های کوچکی را تشکیل دهد. بدنه سبز براق با خارهای براق دارد و حلقهای از شگفتانگیزترین گلهای سرخابی تا بنفش سلطنتی را هر بهار به همراه دارد. مترادف جایگزین شده: Notocactus uebelmannianus Buining، Kakt. و سوک. 19(9): 175-176 (1968)، non Parodia uebelrnannlana Ritter، Kakt. سیدامر. 2: 425-426 (1980). در انتقال به Parodia از آنجایی که Parodia uebelmanniana قبلا وجود داشت، نام uebelmannianus به Parodia werneri تغییر یافت، از این رو نام Parodia werneri نام علمی پذیرفته شده فعلی است، اما بسیاری از تولیدکنندگان و فروشندگان گیاهان هنوز از نام قدیمی Notocactus uebelmannianus استفاده می کنند، بنابراین ممکن است با آن برخورد کنید. آن را تحت هر دو نام ساقه: سبز تیره براق، کروی یا کوتاه/چربه تا ارتفاع 12 سانتی متر و قطر 17 سانتی متر. دنده ها: 12-16، صاف، گرد، بیشتر یا کمتر شبیه چانه. آرئول ها: گرد، بزرگ، سفید مات یا نمدی سفید مایل به کرم، که هر کدام دارای شیار کم عمقی در زیر هستند. خارهای مرکزی: معمولاً وجود ندارد. خارهای شعاعی: حدود 6 خار عنکبوت مانند، به طول 10 تا 30 میلی متر، به بدن ساقه چسبیده، یکی رو به پایین، نابرابر، سفید متمایل به خاکستری. گل: کوچک به قطر حدود 5 سانتی متر، قیفی کوتاه، براق، قرمز شرابی تا سرخابی عمیق با رنگ های مختلف یا زرد خالص (Parodia werneri f. flaviflora). هر دو رنگ گل ارغوانی و زرد می توانند در کنار هم در برخی جمعیت ها وجود داشته باشند و رنگ زرد فراوان ترین آنهاست. بنابراین گونههای تجاریتر اما کمتر نماینده گلدار بنفش به گونهای ساخته شد و گونهای که گلدار زرد معمولیتر بود. فصل گلدهی: بهار تا اوایل تابستان، زمانی که قطر آن به حدود 7 سانتی متر برسد اگر خوب نگهداری شود هر سال گل می دهد.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.