اپیتلانتا
خاستگاه و زیستگاه: ایالات متحده آمریکا – آریزونا (شهرستان سانتا کروز و کوچیس) نیومکزیکو (شرکت هیلداگو و ساندووال، از سیرا و چاوز تا شرکت ادی)، تگزاس غربی. مکزیک (شمال چیهواهوا). گونههای بومی مکزیکی گلهای نسبتاً بزرگی مانند اپیتلانتا بوکی دارند. ارتفاع: از 500 تا 1800 متر در ارتفاع رشد می کند. زیستگاه و بوم شناسی: در علفزارها و جنگل های بیابانی گسترده است و روی شکاف ها، شن های درشت، صخره ها، سنگ های آهکی رسوبی (به ندرت آذرین) روی تپه ها و برآمدگی های صحرای چیهواهوان رشد می کند. این کاکتوسها معمولاً در دستههای کوچک یافت میشوند، زیرا دانهها در نزدیکی آن میافتند. همچنین باد، باران و حیات وحش به پراکندگی دانه ها کمک می کند. این گونه دارای گستره فوق العاده زیاد، تعداد افراد زیاد و تهدید کم است، بنابراین در فهرست کمترین نگرانی قرار گرفته است. سقوط – فروپاشی…
توضیحات: Epithelantha micromeris یک کاکتوس کروی مینیاتوری است، راست، بدون انشعاب یا به صورت توده های کوچک، عمیق در بستر نیست، خاکستری خاکستری و از نظر کلی نسبتا خشن به نظر می رسد. ساقه: بدون قطعه، بیشتر کروی یا بیضی شکل، به ندرت استوانه ای، اغلب با سطح صاف با مرکز فرورفته، 1-5 (-9) سانتی متر ارتفاع و حداکثر 2-4 (-7,5) سانتی متر قطر، گاهی اوقات بیشتر. سطح کاملاً توسط خارها پوشانده شده است. کورتکس و مغز موسیلاژین نیستند. توبرکل ها: متعدد، به صورت دنده ای به هم پیوسته نیستند، نیمکره ای یا استوانه ای کوتاه، بسیار کم، حدودا. 1 (-3) میلی متر طول در مارپیچ های محکم در اطراف گیاه چیده شده است. آرئول ها: کوچک در نوک غده ها، به طول 1 میلی متر، تقریباً دایره ای، بیضوی در صورت گشاد شدن توسط گل یا میوه، کمی پشمالو در جوانی، پشم فراوان فقط در راس ساقه بالغ جنسی. غدد آرئولار وجود ندارد؛ خارها: 20-35 (-40) سفید تا خاکستری مایل به خاکستری به طول 2-5 میلی متر، در طرفین ساقه ها، صاف، صاف، باریک، بی ضرر، در 1-3 سری روی هم قرار گرفته به استثنای یک سری طولانی تر (4-12 میلی متر) و برآمدگی آکسیال در بالا، روی راس ساقه بالغ جنسی، اغلب مایل به خاکستری یا سفید مایل به ارغوانی، اغلب با پایههای قهوهای، که روی هم لکههای قهوهای را در مرکز هر خوشه ستون فقرات تشکیل میدهند. شعاعیهای بالایی روی غدههای جوان طولانیتر و راحتتر روی راس قرار دارند، بهطور باریکی شکاف میزنند، نیمه بالایی در نهایت میافتد. خوشه های ستون فقرات در دو طرف ساقه به قطر 4-5 (-7) میلی متر. صاف یا از نظر میکروسکوپی در اثر شکسته شدن اپیدرم زبر شده و به عنوان خارهای شعاعی و مرکزی قابل تشخیص نیست. در گیاهان کاملاً بالغ، قسمتهای انتهایی بلندترین خارها ساییده میشوند و راس گیاه با خارهای کوتاه و بیضرر پوشیده میشود. ریشهها: پراکنده (معمولاً) یا ریشهای (در برخی جمعیتها) نیز غدهمانند (نگاه کنید به: Epithelantha pachyriza) گل: نامحسوس، روزانه قیفی شکل، که در حاشیه های آکسیال خوشه های ستون فقرات در بالای گیاه قرار دارد. فقط قسمتی از قسمت انتهایی باز شده قابل مشاهده است، زیرا آنها به سختی از بالای پشم بیرون می آیند که توسط خارهای بلندتر در راس ساقه پوشیده شده است. ساقه های بیرونی کامل یا به طور پراکنده فرسایشی فیمبریه. ساقه های داخلی 5-8 در هر گل، صورتی تا سفید (به ندرت زرد)، (1-) 2-6 (-9) × 3 (-5) میلی متر. پرچم 15-16; تخمدان صاف، پوسته ها، موها و خارها وجود ندارد. لوب کلاله (2-)3-4(-6)، سفید، تا 1 میلی متر. فصل گلدهی: گل در اواخر زمستان – اوایل بهار (بهمن – فروردین). میوه ها: غیرقابل رشد، قرمز روشن، نازک استوانه ای باریک، 3-20 × 2-3 (-5) میلی متر، کم آبدار، زود خشک شدن و کاغذی، صاف، بدون خار. پالپ وجود ندارد بقایای گل برگریز. میوه دهی در اواخر بهار – اوایل تابستان (آوریل تا ژوئن). دانه ها: مایل به سیاه، نیمکره ای مایل به قطر 0.5-1.5 میلی متر. اظهارات: Epithelantha micromeris var. میکرومریس کوچکترین گلها را در بین گونه های کاکتوس دارد. برخلاف دیگر گونههای این جنس، این جنس Autogamous است. میوه آن در مکزیک به نام “چیلتوس” شناخته می شود. بیشتر… زیرگونه ها، واریته ها، اشکال و ارقام گیاهان متعلق به گروه Epithelantha micromeris Epithelantha micromeris (Engelm.) F.A.C.Weber in Bois: کاکتوس کروی مینیاتوری، بدون شاخه یا در توده های کوچک. گل های صورتی کوچک و به دنبال آن میوه های قرمز جذاب تولید می کند. خارها سفید یا خاکستری، بی ضرر هستند و در طرفین ساقه قرار دارند. اپیتلانتا میکرومیس f. cristata hort.: این یک کاکتوس مینیاتوری است که یک خوشه زیبا و درهم از تاج های ظریف ایجاد می کند. سطح ساقه کاملاً توسط خارهای کوچک خاکستری مایل به خاکستری تا سفید پکتینه پوشیده شده است.