نماتدهای ریشه گره
نماتدهای ریشه گره (Meloidogyne spp.) به ریشه های درختان، بوته ها و گیاهان علفی مختلف حمله می کنند.
ریشه های آلوده منحرف شده و گال های گرد یا نامنظم ایجاد می کنند. این گالها از 1 تا 20 میلی متر قطر دارند
و اغلب به هم می پیوندند و باعث ایجاد اعوجاج قابل توجهی می شوند. نماتدها همچنین اثرات مضر باکتری ها
و قارچ های بیماری زا را تشدید می کنند. نماتدهای ریشه گره عمدتاً با خاک های سبک مرتبط هستند، اما بیشترین
آسیب در زیر شیشه ایجاد می شود، به ویژه در شرایط گرم که گونه های خاص گرمسیری و نیمه گرمسیری، به عنوان
مثال. نماتد ریشه گره جاوه (Meloidogyne javanica)، ایجاد شده است. گیاهان گلدانی مانند بگونیا، کولئوس، سیکلامن،
گلوکسینیا و کاکتوس های مختلف ممکن است آسیب قابل توجهی ببینند، گیاهان آسیب دیده به شدت تغییر رنگ داده،
فاقد بنیه و پژمردگی تحت تنش هستند. نماتد ریشه گره شمالی (Meloidogyne hapla) یک آفت پراکنده و چند فاگ در
شمال اروپا است. به انواع مختلفی از گیاهان از جمله گیاهان زینتی مختلف حمله می کند. نماتدهای ریشه گره به عنوان
جوانه های مرحله دوم به گیاهان میزبان حمله می کنند. اینها برای تغذیه در ریشه های جوان ته نشین می شوند و
معمولاً حدود 1 تا 2 ماه بعد به بلوغ می رسند. ماده های بالغ نیمه شفاف مایل به سفید، گلابی شکل و حدود 0.5-1.0
میلی متر طول دارند. آنها ممکن است در بافت صفراوی یافت شوند که اغلب به یک کیسه ژلاتینی که حاوی توده‌هایی
از تخم‌ها است متصل می‌شوند. در برخی موارد، رشد آفت به صورت پارتنوژنتیک است. در برخی دیگر، نرهای کرم مانند
قبل از تخم گذاری با ماده ها جفت می شوند. بچه‌های مرحله اول در داخل تخم‌ها رشد می‌کنند، افراد مرحله دوم در
نهایت آزاد می‌شوند و یا به داخل ریشه مهاجرت می‌کنند یا به خاک فرار می‌کنند تا شروع به تغذیه در جای دیگری کنند.
این نماتدهای عفونی می توانند در خاک مرطوب حدود سه ماه زنده بمانند. در شرایط خشک آنها بیش از چند هفته
باقی نمی مانند.
نماتد و چرخه بیماری
نماتدهای گره ریشه ممکن است به صورت تخم یا جوان در خاک زمستان گذرانی کنند. بچه‌ها می‌توانند ریشه‌ها
را آلوده کنند و هر زمان که خاک گرم شود بدون توجه به فصل، تخم‌ها از تخم بیرون می‌آیند. لارو نر و ماده هر دو
وارد ریشه کوچک یک گیاه حساس می شوند و شروع به تغذیه از سیستم عروقی می کنند. نماتدهای گره ریشه بافت
را نمی کشند، اما باعث می شوند بافت عروقی در حال رشد در اطراف ناحیه تغذیه بزرگ شده و “سلول های غول پیکر”
بزرگ و بدون واکوئله تولید کنند. تشکیل سلول‌های غول‌پیکر صرفاً به نفع نماتد و تأمین تغذیه لازم برای رشد نماتد و
متعاقب آن تولید تعداد زیادی تخم است. ریشه در این ناحیه شروع به متورم شدن می کند و با تکمیل مراحل لاروی
خود و بالغ شدن نماتدها به بزرگ شدن ادامه می دهد. جفت گیری اندکی پس از رسیدن به مرحله بزرگسالی اتفاق
می افتد و نرها ریشه را ترک می کنند. پس از لقاح، بدن ماده به تدریج با تخمک های در حال رشد بزرگ می شود
و باعث بزرگ شدن بیشتر ریشه می شود. مقدار زیادی از آب و مواد مغذی جذب شده توسط ریشه های تغذیه کننده
و حرکت در سیستم عروقی به سمت قسمت های بالای زمینی گیاهان در طول رشد خود به سمت نماتدهای گره ریشه
هدایت می شود. هنگامی که تخم ها بالغ می شوند، ماده باعث پارگی در کنار ریشه در کنار بدن خود می شود و تخم ها
را خارج از ریشه در خاک رها می کند تا یک چرخه بیماری جدید آغاز شود. چند نماتد گره ریشه تاثیر کمی بر روی یک
گیاه سالم، به خصوص یک گیاه چوبی با سیستم ریشه بزرگ، خواهد داشت، اما تعداد زیادی از ریشه های زردآلو بدون
در نظر گرفتن اندازه، می تواند بر سلامت گیاه تأثیر بگذارد. با این حال، با توجه به سیستم ریشه در حال توسعه خود،
گیاهان جوان نسبت به گیاهان مسن تر در معرض آسیب جدی توسط نماتدهای گره ریشه هستند. تحرک گره ریشه و
سایر نماتدها کم است. آنها به تنهایی می توانند گیاهانی را که خیلی نزدیک به محل تولدشان هستند آلوده کنند. با این
حال، آنها را می توان در فواصل طولانی در خاک و گیاهان آلوده جابجا کرد و همچنین می تواند به صورت محلی در آب
های سطحی به ویژه برای آبیاری مورد استفاده قرار گیرد. پس از استقرار در یک مزرعه، نهالستان، یا در اطراف یک درخت
سایه، معمولاً می توانند باقی بمانند و اغلب اندازه جمعیت خود را افزایش دهند. در غیاب یک گیاه چوبی حساس، ممکن
است برای مدت نامحدودی روی علف‌های هرز یا گیاهان زراعی باقی بمانند.