ماتوکانو
Matucana madisoniorum
این یک گیاه کروی کوچک و جذاب با دنده هایی شبیه به لوفوفورا است، آنهایی که فاقد خار هستند بسیار شبیه پیوت هستند که افراد ناآگاه ممکن است فکر کنند واقعاً هستند.
خاستگاه و زیستگاه: Matucana madisonorum در یک منطقه بسیار محدود محدود به مساحت بیش از 16 کیلومتر مربع در منطقه آمازوناس پرو رخ می دهد. ارتفاع: در ارتفاعات حدود 400 متری از سطح دریا رشد می کند. زیستگاه: در جنگل های خشک رشد می کند. این گونه زمانی نسبتاً رایج بود، اما اکنون به دلیل جمعآوری و تخریب بزها در هنگام چرا و پایمال کردن دامنه تپههای شیبدار، در محل نوع اولیه کمیاب است. بنابراین این گونه به شدت در معرض خطر انقراض است.
توضیحات: Matucana madisoniorum که متناوباً به نام Submatucana madisoniorum یا Borzicactus madisoniorum نامیده می شود، یک گیاه کروی کوچک و جذاب با دنده هایی شبیه به Lophophora است، دنده هایی که فاقد خار هستند بسیار شبیه پیوت هستند که افراد ناآگاه ممکن است فکر کنند واقعاً هستند.
عادت: به طور معمول کاکتوس کروی منفرد است که ممکن است با افزایش سن جمع شود. ساقه: کروی تخت تا کشیده با سن تا 15 سانتی متر ارتفاع و 10 سانتی متر قطر. یکی از جذابترین ویژگیهای این گیاه، اپیدرم ناهموار آبی یا سبز خاکستری آن است.
خارها: گاهی اوقات گیاهان منفرد ممکن است تقریباً به طور کامل بدون خار باشند، در حالی که سایر نمونه ها با خار پوشیده شده اند یا خارهایی در قسمت هایی از گیاه وجود ندارد. نهال های این گونه با خارهای بلند و خمیده پوشیده شده اند. با این حال، نهالهای گیاهانی که در ارتفاعات پایینتر رشد میکنند معمولاً در زمان بلوغ خارهای خود را از دست میدهند، در حالی که آنهایی که از ارتفاعات بالاتر هستند، خارهای خود را حفظ میکنند، اما از این نظر بسیار متغیر است و گیاهان بدون خار میتوانند خاردار رشد کنند یا فقط گاهی اوقات خاردار شوند. گلها: در راس از آرئولهای جدید تشکیل میشوند، به شکل زیگومورف که به یک طرف متمایل میشوند، نارنجی مایل به قرمز روشن با درخششی تقریباً فلورسنت، آنها را کاملاً جذاب میکند، به قطر 3.5 سانتیمتر و کمی بلندتر به طول 5-7 (10) سانتیمتر. . جوانه ها به صورت توپ های خزدار کوچک سفید/خاکستری شروع می شوند. زمان گلدهی: در طول تابستان بیش از یک بار در چند نوبت گل می دهد و می تواند تقریباً در تمام طول سال گل دهد و شرایط مناسب را فراهم کند. میوه: خشک و بسیار شکننده. طرفین در نهایت از هم جدا می شوند و یک قفس تشکیل می دهند و به دانه ها اجازه می دهند تا از کناره گیاه چکه کنند. اظهارات: پل هاچینسون از باغهای گیاهشناسی دانشگاه کالیفرنیا، ماتوکانا مادیسونیوروم را در حدود سال 1963 در درهای در پرو کشف کرد. ابتدا به عنوان گونه ای از Borzicactus توصیف شد، سپس از Submatucana، گوردون رولی این گیاه را در سال 1971 به Matucana منتقل کرد، قبل از اینکه به طور خلاصه در Loxanthocereus و Eomatucana طبقه بندی شود.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.